Aby uzyskać nienaganną estetykę oraz idealną gładkość ścian, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej warstwy wykończeniowej. Doskonale w tym celu sprawdzają się gładzie gipsowe. Zarówno w przypadku metody ręcznej, jak i mechanicznej, do szlifowania ścian wykorzystać można papier ścierny lub siatkę ścierną. Jakie zalety i wady posiadają oba materiały i który z nich sprawdzi się lepiej?
Szlifowanie ręczne i mechaniczne
Ręczne szlifowanie gładzi gipsowych jest metodą dość zaawansowaną. Przeprowadzenie tego rodzaju prac wykończeniowych na mokro opiera się na zastosowaniu tzw. gładzi anielskiej, a także wymaga nieco doświadczenia oraz wprawy. Rozwiązaniem dużo łatwiejszym jest wykonanie szlifowania na sucho, z wykorzystaniem standardowej pacy do zamocowania siatki ściernej lub papieru ściernego. Metoda ta sprawdza się doskonale zwłaszcza w przypadku niewielkich powierzchni, na przykład podczas remontowania pojedynczego pomieszczenia. Jeżeli jednak prace remontowe są bardziej rozległe, wskazane jest sięgnięcie po tzw. żyrafkę, czyli praktyczną szlifierkę do gładzi oraz gipsu. Pozwala ona na uniknięcie problemu z osiadającym pyłem, a także znacząco usprawnia prace wykończeniowe. Po wybraniu odpowiedniego urządzenia, trzeba zdecydować się na określony materiał ścierny do szlifowania ścian.
Materiały szlifierskie do gładzi gipsowej
Za gładkie przyleganie materiału szlifierki do ściany odpowiada paca. W zależności od potrzeb, można ją zastosować do docierania i wygładzania nawet mocno porowatych powierzchni. W sklepach dostępnych jest wiele zróżnicowanych wariantów tego akcesorium, a najtańsze kupić można za mniej, niż 10 złotych. Standardowe szerokości wahają się w granicach 80 – 105 mm. Siatki ścierne można swobodnie dopasować do rozmiarów zarówno pac ręcznych, jak i szlifierek mechanicznych. Zazwyczaj mają one około 280 mm długości oraz 105 mm szerokości. Dostępne są również siatki okrągłe o średnicy 225 mm, przeznaczone do dysków ściernych. W przypadku papierów ściernych, zróżnicowanie jest jeszcze większe. Arkusze i rolki materiału ściernego można bez problemu docinać, na przykład na wymiar dysku sprzętu szlifierskiego lub pacy. Przy wyborze warto mieć na uwadze także odpowiednią ziarnistość papieru ściernego, którego granulacja może być bardzo zróżnicowana.
Kolorystyka materiału ściernego
Rodzaj ścierniwa wykorzystanego do produkcji papieru ściernego oraz jego granulacja do główne czynniki, którymi należy kierować się przy zakupie. Znaczenie ma przede wszystkim ziarno, a nie rodzaj spoiwa nadający powierzchni papieru określony kolor. Nieco inaczej wygląda to w przypadku siatek ściernych. W zależności od technologii wykorzystanej do produkcji danego wyrobu, jego barwy mogą znacząco się różnić. Czarne siatki powstają z węglika krzemu, który najlepiej nadaje się do szlifowania twardszych gładzi. Białe siatki produkowane są natomiast z bardziej szlachetnej odmiany elektrokorundu. Dzięki zwiększonej elastyczności, materiał ten idealnie sprawdza się do wykańczania miękkiego gipsu, zapewniając jego powierzchni pożądaną gładkość.
Papier ścierny czy siatka ścierna?
Główną wadą papieru jest jego podatność na szybkie zapychanie się podczas szlifowania ścian. Prowadzi to często do porysowania gładzi, a tym samym obniża jej estetykę. Siatkę ścierną da się o wiele łatwiej przedmuchać z zalegającego na niej pyłu. Jej dodatkową zaletą jest dwustronność, dzięki czemu po zużyciu jednej powierzchni wystarczy skorzystać z drugiej. Za najpopularniejszy, a jednocześnie jeden z najbardziej ekonomicznych materiałów przeznaczonych do szlifowania ścian, uznawany jest papier ścierny wykonany z elektrokorundu brązowego. Aby uzyskać odpowiednio estetyczne efekty nieco szybciej, warto jednak zdecydować się na droższe i skuteczniejsze ścierniwo z białego elektrokorundu szlachetnego. Wyróżnia się kruchymi ziarnami, które znacząco zmniejszają ryzyko powstawania na ścianach rys. Z tego niezwykle skrawnego i czystego ścierniwa syntetycznego produkuje się oba rodzaje materiałów – zarówno papier, jak i siatki.
