Ocieplenie domu wolno stojącego lub innego budynku mieszkalnego ma zasadnicze znaczenie w oszczędności energii cieplnej.
Właściwy wybór materiału izolacyjnego
Zasadniczą kwestią jest dobór odpowiedniej warstwy izolacyjnej, która będzie optymalnie blokować straty energii cieplnej poprzez drobne nieszczelności w murach, a także przez same ściany, które nie zostały odpowiednio zabezpieczone. Dzięki dociepleniu murów można dużo mniejszym kosztem skutecznie ogrzać dom, co z kolei jest korzystne finansowo.
Rodzaje pianek izolacyjnych
Dotychczas powszechnie stosowanym materiałem ocieplającym był styropian lub wełna mineralna; obecnie stosuje się dużo nowocześniejsze materiały izolacyjne, które znakomicie wypełniają wszystkie szczeliny i mikropęknięcia murów i stropów, dobrze trzymają się podłoża i skutecznie spełniają swoją funkcję. Mowa tu o piankach PUR i piankach PIR.
Pianka izolacyjna PUR
Decydując się na ocieplanie domu, coraz chętniej sięgamy po nowoczesne rozwiązania technologiczne, które oprócz korzystniejszych właściwości użytkowych są równie łatwe w użyciu – wystarczy użyć pistoletu natryskowego i rozprowadzić piankę na całej powierzchni roboczej.
Równomierne i ciągłe rozmieszczenie pianki nie powoduje powstawania tzw. mostków cieplnych, przez które są największe traty ciepła.
Rozróżniamy dwa rodzaje pianki PUR:
- otwarto-komórkową,
- zamknięto-komórkową.
Pierwsza z nich charakteryzuje się dużą paro przepuszczalnością, dzięki czemu najczęściej stosuje się ją w pomieszczeniach zamkniętych, narażonych na powstawanie pleśni i grzybów. Dzięki izolacji z tego typu pianki, ryzyko gromadzenia się zarodników grzybów i powstawania wilgoci zostaje zredukowane do minimum.
Pianka zamknięto-komórkowa natomiast, dzięki swojej strukturze i braku chłonięcia wody, może być stosowana do ocieplania fundamentów, ścian zewnętrznych i stropów.
Pianka izolacyjna PIR
Nowocześniejszą wersją pianki izolacyjnej PUR jest pianka PIR, która mając wszystkie właściwości dobrego izolatora, ma bardzo przydatną cechę, jaką jest ognioodporność. W przypadku wszystkich materiałów izolacyjnych, przerwanie bariery ognioodporności następuje przy maksymalnie 200 stopniach Celsjusza, natomiast w przypadku pianki poliizocyjanurowej, granica ta jest przesunięta na korzyść izolacji i wynosi 300 stopni Celsjusza, co w sytuacji zagrożenia pożarem zwiększa ilość czasu potrzebnego na ewakuację.
Pianki izolacyjne oprócz dobrej izolacji, są odporne na czynniki chemiczne i biologiczne, jak również na urazy i obciążenia mechaniczne, a ponieważ są lekkie, nie obciążają ścian i stropów.
